topuzlubalık

Oğlum... Kuzey yıldızım... Koca dudaklım, ikizlerim, rengarengim, lokumum, güneşim, heyecanlım, meraklım, kuzum, balığım, piranham, angry bird üm, yerinde duramayanım, kuduruğum, kalbim, ruhum... Aramıza hoşgeldin... Geldiğin dakikalarda dudaklarımdan dökülen ilk kelime "iyi mi" oldu... Böylece hayatımın geri kalanını senin iyi olup olmadığını düşünerek geçireceğimi anlamış oldum...Anne olmanın bana neler hissettirdiğini buradan okuyabilirsin... Ve sesini duyduğum anda akan gözyaşlarım... O derinden gelen sesini hayatımın sonuna kadar unutmayacağım... Dünyaya merhaba dediğin o an bak tam da  burada... 1 yaşına geldin bile... Geçmez dediğim günler ne çabuk geçmiş... Ve eminim 18 yaşına geldiğinde de günlerin ne çabuk geçtiğini yine gözlerim dolu dolu belki "hainsin zaman" diyerek anacağım... Sana aşağıda yazacaklarımı hayatının her aşamasında anlatmaktan yorulmayacağım ama hayat bu anlatmaya fırsat bulamazsam eğer buralara karaladım bir şeyler...

20 Haziran 2015... Hamileliğimde 39+3 e girmişim... Son 1 aydır evimizin terası tadilat halinde...  Ve benim o zamanlarda ki tek duam n'olur şu teras bitmeden gelme Kuzey...  Akşamüstü tadilat bitti, ertesi gün temizlik var, pazartesi manikür pedikür yaptırırım ve doğuma kadar her gün fön çektiririm... Sonuçta fotoğraf çekimimiz var ve ben o fotoğraflarda fönsüz, ojesiz olamam... (aldığım 25 kiloyu fönle kapatacağım çünkü)  Doğum hediyeliklerimiz henüz gelmedi, hastane bavulum hazır değil... Hangi hastanede doğuracağım bile belli değil... Yani 1-2 güne daha ihtiyacım var... 21 Haziran 2015... Gece saat 03.00... Uyuyorum ama belimde bir ağrı.... Sanki gözümü açarsam doğum başlayacak gibi o yüzden açmıyorum... Ama kalkmam lazım... Ama kalkarsam doğururum olmaz... Resmen kendimle mücadele halindeyim... Neyse yataktan kalkmamla olayı anlamış olduk ki doğuruyordum... Sevgili doktorumu aradım ve durumumu anlattım. Vakit kaybetmeden hastaneye gelmemizi sö